Publikacje - Ja Ty My Przedszkole nr 19 w Elblągu

Przejdź do treści
Światowy Dzień Świadomości Autyzmu
2 kwietnia przypada Światowy Dzień Świadomości Autyzmu.
     Światowy Dzień Wiedzy na temat Autyzmu to święto obchodzone corocznie 2 kwietnia. Jego celem jest podnoszenie społecznej świadomości na temat zaburzenia uznanego przez ONZ za jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych świata – obok raka, cukrzycy czy AIDS.
 Zanim skończą Państwo czytać ten tekst, na świat przyjdzie około 250 dzieci. Dwoje z nich będzie miało prawdopodobnie zdiagnozowane całościowe zaburzenia rozwojowe, w tym także autyzm. Dzisiaj ani pewnie jutro nie będzie lekarstwa na autyzm, dlatego trzeba zrobić wszystko, żeby osobom z autyzmem żyło się lepiej. Niestety świadomość społeczna w kwestii autyzmu jest w Polsce bardzo niska. W ramach obchodów Światowego Dnia Świadomości Autyzmu realizowane są liczne inicjatywy na rzecz przeciwdziałania dyskryminacji osób ze spektrum autyzmu i ich rodzin. Jedną z nich jest „Polska na Niebiesko” – coroczna kampania społeczna organizowana przez Fundację JiM o zasięgu ogólnopolskim. Co roku Rzecznik Praw Obywatelskich bierze udział w tej akcji i podświetla siedziby swojego Biura oraz Biur Pełnomocników Terenowych na niebiesko.                                                                            
Czym jest autyzm?
   Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju dziecka o podłożu neurologicznym, który dotyczy tysięcy dzieci w całej Polsce. Osoby z autyzmem mają problemy z mówieniem, postrzeganiem świata, rozumieniem relacji społecznych. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) autyzm występuje u 1 na 100 dzieci, co oznacza, że w Polsce żyje ich około 400 tysięcy. Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, ma na celu propagowanie wiedzy na temat tego zjawiska.
   Autyzm nie jest chorobą, tylko zaburzeniem rozwoju mózgu, charakteryzującym się upośledzeniem relacji społecznych. Z autyzmu nie można się wyleczyć, ale wczesne rozpoznanie, dobrze postawiona diagnoza i niezbędne oddziaływania terapeutyczne mogą zapewnić dziecku autystycznemu względnie dobre warunki rozwoju.
  Ze względu na zakres symptomów, ten stan nazywany jest zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD). Coraz częściej zwraca się uwagę na to, że może być ono uwarunkowane genetycznie innym wzorcem funkcjonowania mózgu. Dotyczy głównie kontaktów społecznych, umiejętności komunikacyjnych i sztywnego przywiązania do pewnych schematów. Pierwsze objawy występują przed ukończeniem trzeciego roku życia, mogą być obecne już w okresie niemowlęcym, częściej dotyka chłopców niż dziewczynek. Dokładna przyczyna anomalii nie jest znana, wiele z istniejących teorii wiąże jej etiologię z wczesnymi uszkodzeniami neuropoznawczymi w mózgu. Autyzm jest obecnie rozważany jako zaburzenie wieloczynnikowe, będące wynikiem interakcji pomiędzy genami i środowiskiem.
  Rozpoznanie autyzmu u dziecka nie jest proste, gdyż stopień nasilenia objawów, a także obraz chorobowy bywają bardzo różnorodne. Szczególną uwagę należy zwrócić na obserwację i analizę zachowań dziecka, komunikację ze środowiskiem i ogólny rozwój. Postawienie ostatecznej diagnozy opiera się na opinii kilku specjalistów, m.in. psychologa, pedagoga, logopedy i lekarza psychiatry. Wśród cech autystycznych, wpływających na społeczne zachowania i komunikację wyróżnia się:
·         przyjęcie niezwykłych wzorców mowy, takich jak ton przypominający robota;
·         unikanie kontaktu wzrokowego z innymi osobami;
·         brak gaworzenia jako niemowlę;
·         brak reakcji na imię;
·         opóźniony rozwój umiejętności mowy;
·         często powtarzane zwroty;
·         pozorna trudność wyrażaniu własnych uczuć.
Poza zaburzeniami komunikacji, osoba z autyzmem może również wykazywać zachowania powtarzalne lub nietypowe np.:
  • przesadne zainteresowanie się danym tematem i     oddanie się temu do reszty, np. samochodami, rozkładami jazdy komunikacji     miejskiej;
  • zajmowanie się konkretnymi przedmiotami,     zabawkami lub elementami wyposażenia gospodarstwa domowego;
  • angażowanie się w powtarzające się ruchy, takie     jak kołysanie;
  • ciągłe porządkowanie rzeczy, układanie rzeczy w     sposób przesadny.
   Nie każdy badany musi mieć pełny zestaw powyższych objawów i u każdej osoby z taką diagnozą rozwój przebiega inaczej. Dlatego diagnoza dziecka jest wielowymiarowa. Wymaga pogłębionej analizy w kierunku oceny głębokości nasilenia objawów  i różnicowania autyzmu.
   Przypominamy, że symbolicznym kolorem autyzmu jest kolor niebieski. W tym roku ze względu na stan epidemii koronawirusa, nie możemy niestety zamanifestować swojej solidarności niebieskimi ubraniami w przedszkolu.
  Zachęcamy jednak wszystkich Państwa do symbolicznego zjednoczenia się z autystami i ich rodzinami – PRZYJMIJMY WYZWANIE!
Dziś 2 kwietnia ubierzmy się na niebiesko w domu, zróbmy kompozycję z niebieskich przedmiotów, stwórzmy plakat – zróbmy zdjęcie i opublikujmy jako komentarz pod postem na profilu FB przedszkola nr 19 w Elblągu.
Bądźmy solidarni z osobami z autyzmem.
Źródła:
1. Jaklewicz Hanna,  Autyzm wczesnodziecięcy: diagnoza i  przebieg;
2. Wiliams Katrina,  Zrozumieć autyzm ;
PORADNIK



Niepełnosprawność  a   zainteresowania
Istotnym elementem  struktury psychicznej człowieka są  zainteresowania, których więcej...
Rady na pierwsze dni w przedszkolu

Nie przychodź do przedszkola na „ostatnią chwilę" więcej...
Jak możemy pomóc dzieciom w przystosowaniu się do nowego środowiska?

Traktujmy chodzenie do przedszkola jako sprawę więcej...
Pomaganie innym, słabszym cenną zaletą
Postępowanie innych ludzi obecnych więcej...
PROŚBA DZIECKA
Nie psuj mnie.
Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam.
To tylko próba sił z mojej strony.

Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło,
póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem.
To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.

Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne.
O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

Nie chroń mnie przed konsekwencjami.
Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem.
To zagraża mojemu poczuciu wartości.

Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę.
To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga!

Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości.
Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.

Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.

Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia.
Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.

Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości.
Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

Nie bądź niekonsekwentny.
To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.

Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami.
Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.

Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia.

Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet.
Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty.
To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę.
Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało

Nie bój się miłości. Nigdy.



Janusz Korczak


PO CO JEST PRZEDSZKOLE
To miejsce inicjacji. Tu spotykamy pierwszą miłość, tu więcej...
10 przykazań aby dziecko rosło szczęśliwe

Radosne i spokojne dzieciństwo to bardzo często więcej...


Sposoby okazywania dzieciom miłości i troski

Zaakceptuj dziecko takim, jakie jest;
Okazuj mu swój szacunek i miłość;
Poświęcaj mu swój czas i uwagę;
Stwórz dziecku możliwości wyboru;
Bądź szczery w wyrażaniu własnych uczuć;
Świętuj razem z nim jego sukcesy;
Uważnie wsłuchaj się w to, co przeżywa, łącznie z bólem i złością;
Dostrzegaj, gdy robi coś dobrze;
Nagradzaj wysiłek zmierzający do osiągnięcia jakiegoś celu, a nie tylko same osiągnięcia.


tel. 55 625-81-20
ul. Ślusarska 8, Elbląg
ple19@vp.pl
Wróć do spisu treści